Trail Buddies Kempen heeft al wat zotte avonturen op zijn palmares staan, maar wat Joyce Adriaenssen enkele weken geleden presteerde in Turkije, dat was toch weer van een ander kaliber. Zo trok ze naar het droomdecor van de Marathon des Sables Cappadocia, een meerdaags trailavontuur van 120 km verdeeld over 3 loodzware etappes. Cappadocia is niet zomaar een locatie – UNESCO-werelderfgoed met grillige maar sprookjesachtige rotsformaties, diepe valleien, canyons en “fairy chimneys” in een Mars-achtige setting. Wie dacht dat we enkel in de Kempen zandduinen hadden, zit er ferm naast.
Wie de Marathon des Sables een beetje kent, weet dat dit geen zondagse bosloop is. Alles moet mee in de rugzak: voeding, materiaal, kleren, medische spullen. Enkel water krijg je van de organisatie. Elke dag wachtte er een loodzware etappe, variërend van 25 tot 60 kilometer, over technische paadjes enrotsachtig terrein geflankeerd door de zinderende zon. En alsof dat nog niet genoeg was, moest je na de finish ook nog zelf je tentje opzetten in het bivak en slapen op een matje dat net iets minder comfortabel is dan uw zetel thuis.
Maar onze Joyce klaarde de klus. In een totale tijd van 22 uur, 43 minuten en 56 seconden overschreed ze de finishlijn, goed voor een 100ste plaats overall. Geen podium of medaille nodig – dat is gewoonweg indrukwekkend. Een ongelooflijke prestatie binnen dit wereldklasse deelnemersveld. Niet eenvoudig om te blijven doorgaan wanneer ge óf moe zijt, óf het uitgesproken trailterrein er stevig inhakt... maar Joyce hield vol. Ze liep met respect voor het terrein én voor haar eigen grenzen. Dat toont dat TBK niet voor niets staat voor karakter: afzien, beslissen, en doorlopen wanneer de koppigheid het haalt van vermoeidheid.
Joyce haar prestatie is er zo eentje waar wij stil van worden – maar niet te lang, want we willen het ook luid genoeg vieren. Haar deelname is het perfecte voorbeeld van waar lopen voor ons over gaat: jezelf uitdagen, buiten uw comfortzone kruipen, en onderweg groeien. Niet omdat het moet, maar omdat ge voelt dat er meer in u zit dan ge zelf denkt.
Joyce, we zijn trots op u. Ge zijt een voorbeeld van stille vastberadenheid, van doorzettingsvermogen zonder drama. Ge hebt dat daar gewoon even geflikt, met een glimlach, een rugzak, beertje Lieze en een portie Kempenpower. Dikke proficiat namens de hele TBK-familie.
Reacties