Achter de schermen bij Trail Buddies Kempen wordt er hard gewerkt aan iets groots. Iets dat ruikt naar dennennaalden, klinkt als knarsend zand onder je trailschoenen, en smaakt naar zweet, grit en goesting. Noteer het maar met dikke stift in uw agenda: 31 oktober en 1 november 2026. Dan is het zover. De Ultra Trail Kempen komt eraan. Dan gaan we dwars door het hart van ons paradijs van uitgestrekte bossen tot open heide, kronkelende zandpaden, en typisch Kempische charme — de Kempen in de hoofdrol.
Of ge nu een doorwinterde ultraloper zijt of gewoon graag uw wandelschoenen verslijt met goed gezelschap, ge vindt uw goesting in één van onze afstanden:
Trailrun:
- 50 km – om eens goed door te trekken en toch nog iets aan uw weekend te hebben
- 100 km – voor de durvers die liever te ver gaan dan niet ver genoeg
- 160 km – de legendarische afstand, waar enkel de echte zotten en helden zich aan wagen
Wandeling:
- 50 km – genieten met zicht op de natuur, zonder dat ge achteraf een kinesist moet bellen
- 100 km – wandelen op het scherpst van de snee voor hen die graag hun grenzen aftasten
De Ultra Trail Kempen wordt legendarisch. zorg dat ge erbij zijt.
Dit alles betekent uiteraard niet dat er voor de rest geen nieuws te rapen viel. Dus eerst: een terugblik op de voorbije weken waarin onze Buddies de wereld rond trokken, bergen bedwongen en ervaring opdeden...
Bert – Het WK 24-uur in Albi
Onze immer sterke Bert trok naar Frankrijk om zich te meten met de absolute wereldtop op het IAU 24 Hour World Championship in Albi. Meer dan een wedstrijd, een test van lichaam én geest: 24 uur non-stop lopen, kilometers draaien, tempo beheersen, eten plannen, rust zoeken. Met een sterke Belgische delegatie stonden ze onder goede omstandigheden aan de start. Gekomen om zijn PR te verbeteren klopte Bert af op 213 km, een fantastische prestatie in dat gezelschap, en hoewel hij zelf “nog niet helemaal tevreden” was, blijft zijn honger naar groei en ambitie onnavolgbaar. Trots om tussen de besten te lopen, leren en zich voorbereiden op het volgende niveau: dat is TBK-mentaliteit.
Andy & Jurgen – Serra de Tramuntana by UTMB, Mallorca
Terwijl het in de Kempen stilaan herfst begint te worden, trokken Andy en Jurgen richting de zon. Hun bestemming: het eiland Mallorca, maar niet voor een strandvakantie met cocktails en zonnecrème. Nee nee, deze twee kozen voor de Serra de Tramuntana by UTMB, een mythische tocht van 140 kilometer met bijna 6000 hoogtemeters, dwars door de ruige bergketens in het westen van het eiland.
De Serra de Tramuntana is niet zomaar een decor. Het is UNESCO-werelderfgoed, een grillige keten van kalksteenpieken waar ge soms uren niemand tegenkomt behalve wat geiten en uw eigen ademhaling. Het parcours slingert langs oude muilezelpaden, stenen trappen die nooit lijken te eindigen, en uitzichten die u even doen vergeten dat uw benen ondertussen in brand staan.
De organisatie waarschuwt vooraf: de eerste cut-offs zijn scherp, het terrein is hard, en wie te traag start, vliegt er onherroepelijk uit. Dus het plan van Andy en Jurgen was duidelijk: stevig vertrekken, omhoog zoveel mogelijk blijven lopen en niet te lang blijven hangen aan de bevoorradingen.
Maar nog voor het startschot viel, sloeg het noodlot toe. Jurgen werd in Mallorca ziek, en bij de start was het al duidelijk dat het geen makkelijke dag ging worden. Na 25 kilometer – en ondanks een moedig gevecht tegen het tempo en zijn eigen lichaam – moest hij de handdoek in de ring gooien. De cutoff was onverbiddelijk. Achteraf bleek dat hij koorts had gemaakt; geen schande dus, enkel brute pech.
Maar Jurgen zou Jurgen niet zijn als hij niet alsnog zijn steentje bijdroeg. Hij en Sigrid werden, samen met familie van Andy, de morele motor van het team, en doken aan bijna elk checkpoint op om hem op te wachten met woorden van steun, een glimlach en een beetje Kempische humor.
Andy zelf had een topdag. De benen voelden goed, het hoofd zat juist, en de sfeer zat goed. Hij liep geconcentreerd, gedisciplineerd, en wist de valkuilen van maagproblemen en moeizaam eten dit keer wel te boven te komen. Hij finishte ruim onder de 24 uur, een fenomenale tijd op een parcours dat velen mentaal breekt nog voor de benen dat doen.
Een prestatie die perfect samenvat waar TBK voor staat: doorzetten, genieten, en nooit alleen lopen – zelfs niet op een berg in Mallorca.
Sandy en Ronny trotseren het eiland van vuur en trappen
Terwijl de ene helft van TBK de bergen van Mallorca bestormde, kozen Sandy en Ronny voor een ander eilandavontuur: de Ultra X Madeira. En wie Madeira zegt, denkt aan spectaculaire kliffen, eindeloze trappen, steile levadas en mistige bergkammen waar het lijkt alsof je recht door de wolken loopt. Twee dagen lang stond dit ruige eiland centraal in hun strijd tegen zwaartekracht, asfalt en zichzelf.
De Ultra X Madeira is geen doorsnee trailwedstrijd. Het is een tweedaagse etappewedstrijd die de lopers van de noordkust naar de zuidkust van het eiland brengt, met telkens meer dan 50 kilometer per dag en duizenden hoogtemeters. Dag 1 begon met een stevige 60 kilometer en bijna 3000 hoogtemeters, een parcours dat zich als een eindeloze trap door de bergen omhoog wrong. Het uitzicht was adembenemend, maar de realiteit was hard: te veel asfalt, te veel trappen en veel te weinig vlak stuk om even op adem te komen. Toch hielden Sandy en Ronny moedig stand, kilometertje per kilometertje, trap per trap, berg op, berg af, hopend op een betere tweede dag.
De tweede dag beloofde een stukje mooier te worden: 55 kilometer langs de kustlijn met nog eens 2700 hoogtemeters. De route ging door smalle paadjes, diepe valleien en langs afgronden waar je beter niet te veel naar beneden keek. Tot aan CP3 liep het duo nog samen, maar daarna was het Ronny die stilaan tegen zijn limieten aanliep. De hitte, de opeenstapeling van klimmen en dalen, en de vermoeidheid van dag 1 begonnen hun tol te eisen.
Vanaf dat moment was het Sandy solo tegen de bergen. En dat deed ze met een ongeziene vastberadenheid. Ze zette de turbo op haar bergbenen, hield het tempo strak en liep met een glimlach alsof ze op een zondagstraining door de Kempense bossen was. Uiteindelijk finishte ze vlot, rechtop en zichtbaar genietend. Hun weekend op Madeira was er eentje van contrasten: asfalt en rots, lachen en vloeken. Maar bovenal: twee dagen die weer perfect samenvatten wat trailrunning is: samen afzien, samen groeien, en genieten van elke stap, ook als die stap een trap is.
Kort nieuws: PR’s, kalkoenen en andere Kempische stoten
Tussen al dat ultrageweld door viel er ook in eigen land weer wat te vieren. Milan besloot namelijk dat hij nog wat tijd over had en liep even een marathon-PR uit zijn benen waar je U tegen zegt. Maar liefst 20 minuten gingen er van zijn vorige toptijd af — een hallucinante verbetering — goed voor een eindtijd van 3u01m. Alleen die laatste anderhalve minuut... daar kwam plots dat bekende monster van elke loper op bezoek: krampen.
Het scheelde dus amper een zucht of Milan had die magische grens van drie uur gesloopt. Maar goed, we kennen hem: daar ligt een held als Milan al lang niet meer wakker van.
En dan was er nog Kris, de man die trailrunning combineert met een artistieke flair die zelfs Picasso jaloers zou maken. Ter ere van Thanksgiving trok hij op pad voor een loopje dat enkel Kris kan bedenken: een Strava-art kalkoen, netjes uitgetekend op de kaart: poten, lijf, kop en al. De uitvoering? Een toertje van 60 kilometer, met onderweg een stop voor een welverdiende Supreme Bacon (want ja, zelfs een kunstenaar moet zijn energie ergens halen).
Alsof dat nog niet genoeg was, deed hij dat allemaal amper 2 maand nadat hij zijn eerdere “draak” van 100 kilometer had gelopen. Wij kijken al uit naar wat hij met Kerstmis uit zijn hoed zal toveren...
Bij TBK noemen we dat geen kort nieuws, maar “klassiek Kris en Milan” — prestaties die tegelijk indrukwekkend en heerlijk absurd zijn, en die perfect samenvatten waarom we deze bende zo graag volgen.
Vooruitblik – Ultra Trail Kempen 2026
Zoals gezegd: 31 oktober en 1 november 2026 staan we klaar met de eerste editie van de Ultra Trail Kempen. Een wandeling van 50 of 100 km of een trailrun van 50, 100 of 160 km, in eigen streek, met eigen karakter. Ideaal om de Kempen te ontdekken in sportieve stijl. Meer info volgt, maar zet het nu al in de agenda.
Reacties